Enn af hvítu eyjunni í bláa sjónum

Ég fékk dásamlega upphringingu 17. júní frá Mikhalis á Scirocco á Naxos, en hann rekur þann veitingastað með fjölskyldu sinni.  Hann var þá með 24 Íslendinga í mat.  Ég hefði gefið mikið fyrir að vera þar og fylgjast með.

Hér erum við Sigga með fólkinu á Scirocco.  Frá vinstri:  Stratos, Mikhalis, Sigga, Nikos, Ervis, Katerina, Robert og Beggaki.  Hassan var upptekinn í eldhúsinu og Aþina var fjarri góðu gamni.

 Hér koma þættirnir - þeir lafa ekki inni lengur en í hálfan mánuð eftir frumflutning:

fjórði þáttur - 23. júní:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras1/?date-from=2007-06-23 

 

þriðji þáttur - 16. júní:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras1/?date-from=2007-06-16 

 

annar þáttur - 9. júní:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras1/?file=4349979

Hávær þögn!

Voru ekki einhverjir gaurar hér í gær að draga í efa að þetta væri besta íþróttalið þjóðarinnar?  Undarlegt hvað þeir eru þöglir í dag sem höfðu kjark til að dissa stelpurnar í gær.

"Hún er ótrúlega markheppin, stelpan"

Um stjörnur, páska og göngutúr á ströndinni

 

 

 

Annar þátturinn minn:  Á hvítri eyju í bláum sjó er hér:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras1/?file=4349979

.....býð ykkur með í ferð til Naxos

Á hvítri eyju í bláum sjó

Það er verið að senda út Grikklandsþættina mína á Rás eitt þessar vikurnar.  Sá fyrsti var í gær.  Þetta eru sex þættir um mannlífið á grísku eynni Naxos, en þar var ég í þrjá mánuði í fyrra.

Ef einhver vill hlusta, þá er þátturinn hér:

http://dagskra.ruv.is/streaming/ras1/?file=4349978

 

Svona er þulakynningin:

Í þættinum í dag segir Bergþóra frá hugarangri og heilabrotum sem á endanum leiddu hana til grísku eyjarinnar Naxos í Eyjahafi.  Hún segir frá glímu í grænum sófa við snjáðan atlas, og Atlasana tvo, þann gríska, sem Seifur dæmdi til að bera heiminn á herðum sér og þann lýbíska, sem fyrstur manna teiknaði kort af stjörnuhimininum.  Við sláumst með í för úr græna sófanum, gegnum undrafagurt sólsetur á siglingu milli sögufrægra eyja, og tökum loks land á Naxos, þar sem ævintýrin bíða, og gestgjafinn Dimitri skenkir vín og appelsínur og segir:  Nó vorrís, evríþing fæn.