Fáránlegt!

Hér er verið að ráðast að einkennunum, án þess að taka á sjúkdómnum sjálfum.  Misrétti er undirrót sjúkdómsins og margar konur neyðast til að ganga í búrkum vegna þess að til þess er ætlast af körlum, sem vísa í trúarkreddur til að réttlæta það að fá að ráða því hvernig konur þeirra klæða sig.  Auðvitað eru líka til konur sem kjósa sjálfar að ganga í búrkum.  Hvað ef ég færi til Parísar íklædd búrku?  Á hvaða forsendum yrði mér bannað að klæðast henni?

Aðalatriðið er, að konur eigi að fá að klæðast þeim flíkum sem þær sjálfar kjósa.  Það eru grundvallarmannréttindi.  Ef þær eru kúgaðar til að klæðast búrkum, er kúgunin vandamálið, ekki búrkan.  Við þurfum að standa með þessum konum í réttindabaráttu þeirra, ekki fordæma þær.

 

Frakkar setja bann við búrkum

Hitabylgja

Ætli félagsmálaráðherra sé ekki orðið ansi heitt á bossanum núna?

Ásta dregur umsókn til baka

Ha?

Hahahaha hæhíhí ho ho hó hóhó hóhaha hahahahahaha híhíhíhí híhíhehehehehehe hóhóhóho hohohohehehe æ æ æ æ (bakföll) hæhíhí ho ho hó hóhóh ha hahahahahaha híhíhíhí híhíhehehehehehe hóhóhóho hohohohehii í hahahaheheheho ho hó hí hí..... æ mér er mál að pissa...

SUS: Ekki frjálshyggjunni að kenna

Fjárhættuspil

Hvernig er það, er ekki flugrekstur áhættubissness?  Ótrúlegt að lífeyrissjóðirnir skuli ætla að fjárfesta í  Icelandair.  Flugfélög alls staðar í  heiminum eiga í basli, ekki bara vegna samkeppni, heldur líka vegna ófyrirsjáanlegrar áhættu af flugslysum, og ég tala nú ekki um eldgosum......  en það er kannski of langt síðan Eyjafjallajökull kyrrsetti flugumferð í heiminum til að lífeyrissjóðsmenn muni eftir því, hvað veit ég.  Flugfélög um allan heim, þar á meðal á Íslandi, töpuðu milljörðum.  

Með svona vitringa við stjórnvölinn er það nú ekki beint tilhlökkunarefni að verða gamall á Íslandi, og ekki er hægt að segja að það sé gæfulegt að vera gamalmenni á Íslandi í dag, þegar lífeyrissjóðirnir eru hver af öðrum að skerða áunnin réttindi fólks.  

Ég vona að stjórnendur Icelandair skilji ábyrgð sína og átti sig á því að þeir eru að gambla með fjöregg almennings, - lifibrauð hans í ellinni.

Spenntir fyrir Icelandair

Merkilegt...

...að Bandaríkjamönnum skuli ennþá, árið 2010, þykja þetta fréttnæmt, og að þeir haldi sérstakt bókhald yfir litarhátt þeirra sem ganga í hjónaband.

Blönduð hjónabönd aldrei fleiri

Jón Valur!

Stundum er gott að láta aðra taka ákvarðanir fyrir sig, Jón Valur. Ég veit þeir verða margir sem kjósa Sóleyju Tómasdóttur eftir að hafa lesið tilskrif þín við þessa frétt.  Varla líður þér vel sitjandi á því skítaforaði sem þú eyst reglulega af yfir menn og málefni.  Orðbragð þitt sem opinberar ekkert annað en mannfyrirlitningu og sjúklegan ótta við skoðanir annarra sæmir ekki manni sem vill kalla sig kristin.  Sennilega er það fleira sem hrjáir þig.

Og guði sé þökk fyrir fegurðina!

- eða skynja ég vott af öfundsýki?

Oddviti VG á kjörstað

Hugarfarsbúrkur!

Þegar umræðan snýst um það hvað konum eigi að líðast og hvað ekki er mér nóg boðið.  Hvernig væri að snúa umræðunni upp í það að konum og reyndar öllu fólki sé frjálst að klæða sig eins og því sýnist og á þann hátt sem það sjálft kýs, án tillits til trúarbragða, stöðu, menningar, samfélags og annarra þátta sem streitast við að sníða fólk í sín einsleitu form og staðalímyndir.

Undirtónninn í Frakklandi er auðvitað sá að blæjubannið snýst um ótta vestrlænu samfélaganna við islam.  Dettur kristnu fólki í hug að banna nunnum að ganga með sínar slæður eða höfuðbúnað?  Höfum við ekki öll þann þroska að umbera það að nunnur gangi með fáránlegan höfuðbúnað ef þær kjósa svo?

Grunngildin eiga ekki að felast í því að banna konum að klæða sig á þann hátt sem þær kjósa, þau eiga að snúast um að frelsi þeirra til að vera eins og þeim sýnist sé tryggt.  Það er það eina sem skiptir máli.  

Auðvitað þýðir það það, að engin kona á að þurfa að ganga í búrku gegn vilja sínum, og auðvitað vitum við að stór hluti kvenna gengur í slíkum klæðnaði vegna samfélagslegs og trúarlegs þrýstings. Það er það sem þarf að uppræta.  Sorglegast er að þrýstingurinn og kúgunin eru sterkust í afdönkuðum karlasamfélögum þar sem konur hafa minnst um frelsi sitt að segja.  Þar er verk að vinna við að rétta hlut kvenna og það er brýnt og mikilvægt verkefni.  Á nákvæmlega sama hátt eiga konur rétt á því að flíka kvenleika sínum ef þeim sýnist og langar til, án þess að vera dæmdar fyrir léttúð og lauslæti.  Franskar konur hafa hingað til kunnað vel að meta þann rétt sinn.  Það er óþolandi þegar kvenlíkaminn er stöðugt gerður að skotspóni hugmynda um hreinleika eða glyðruhátt og konur dæmdar og fordæmdar fyrir útlit sitt - í hvora áttina sem það er!  Þetta er einfaldlega í þeirra eigin höndum, hafi hugmyndir um sjálfsákvörðunarrétt konnunnar yfir eigin líkama og þar með útliti yfir höfuð eitthvert gildi.

Þessa fáránlegu umræðu þarf að rífa upp úr því fari að snúast um það hvað konur mega og mega ekki, og beina henni inn á þá braut að konur eigi að vera frjálsar að því að vera eins og þeim sýnist, burt séð frá ÖLLU öðru.  Við þurfum að vinna saman að því að sá réttur sé þeim tryggður svo að umburðarlyndi og náungakærleikur fái þrifist á ný.

   

Ver bann við blæjum

Múmínmamma ögrar stórveldi

Magnað að vinir mínir yndislegu í Múmíndal skuli hafa þessi áhrif.  Hvet alla til að lesa þessar bókmenntir.  Djúp speki í fallegum búningi fyrir fullorðna ekkert síður en börn og persónur sem allir þekkja í sjálfum sér og öðrum. 

Múmínálfarnir vekja áhyggjur í Kína

Brauðbakstur

Eftirfarandi skrifaði ég um daginn á Facebook:

"Bergþóra Jónsdótt hugsar um allt góða íslenska byggið og hveitið frá Þorvaldseyri sem hefur farið í brauðbakstur á heimilinu síðustu misserin og vonar að undir jöklinum þrífist áfram bleikir akrar og slegin tún, þrátt fyrir hamfarirnar núna."

Manni þótti það ótrúlegt þegar hægt var að kaupa í fyrsta sinn alíslenskt kornmeti til brauðgerðar. Svo kom það ánægjulega í ljós, að þetta var gæðavara sem gerði allt brauð miklu betra.   Það yrði synd ef kornræktin leggðist af, og ég vona að til þess komi ekki.  Brauð með venjulegu útlendu verksmiðjuhveiti er ekki það sama og brauð sem bætt er með þessu bragðmikla og kjarngóða íslenska korni.  Ég óska bændum eystra alls hins besta og vona að þetta fari allt vel. 

Gerir hlé á ræktun og búskap

Spurning

Er ekki varamaðurinn, Óli Björn Kárason líka viðfangsefni skýrslunnar fyrir óeðlilegar lántökur?

Þorgerður stígur til hliðar

Samúð?

Ósköp hef ég litla samúð með launakröfum flugvirkja og flugumferðarstjóra eins og staðan er í samfélaginu núna.  Biðraðir eftir matarhjálp og fólk með þokkalegustu laun að væla um meira.  Þetta er ekki taktískt.  Steingrímur þarf að tala við þetta fólk með tveimur hrútshornum svo það átti sig á því í hvaða samfélagi það er statt.  Þeir hafa þó vinnu, og það er meira en margur annar hefur.

Sáttafundum slitið

Kemur ekki á óvart

Það þarf EKKERT að koma á óvart um staðsetningu snjóflóða í Siglufirði og dölunum innaf og í kringum fjörðinn.   Í manna minnum hafa snjóflóð fallið beggja vegna fjarðarins, fram í firði og utan fjarðarins, t.d. í Engidal þar sem fólkið hans afa fórst í flóði 12. apríl 1919. 

Til eru heimildir um að margir hafi farist í snjóflóði að mig minnir á 17. öld við Siglunes, þegar fólk var á leið til eða frá kirkju á jólanótt.

Í kaupstaðnum sjálfum hafa oft fallið snjóflóð.  Á sjöunda áratug síðustu aldar féll snjóflóð á hús við Fossveg og skemmdi mikið og mildi að ekki varð manntjón.  Fossvegur stendur í hlíðum Stráka og var þá efsta gatan í norðurhluta bæjarins.  Það var því furðulegt svo ekki sé meira sagt, þegar skipulagsyfirvöld í bænum ákváðu að byggja ofan við Fossveginn.  Það kalla ég að storka örlögunum, jafnvel þótt snjóflóðavarnir séu komnar til sögunnar í dag.  

Héðinsfjarðargöngin eru svo auðvitað á bandvitlausum stað og verst er eyðileggingin á þeim fallega eyðifirði sem Héðinsfjörður var.  Göngin hefðu átt að vera vestan við Hólshyrnu, í Hólsdal eins og Y í laginu og tengja Fljótin líka við þessa bæjarkjarna.  Það hefði réttlætt kostnaðinn, auk þess sem þá þyrfti ekki stöðugt að vera að bera grjót og möl í veginn inn á Almenningum sem virðist vera í frjálsu falli svo gott sem niðrí sjó. Að auki er Hólsdalur mun snjóléttari en Skútudalur. Þótt þeir sem byggi göngin viti það ekki, þá hafa margoft fallið snjóflóð í Skútudal.  

Annars er auðvitað hvergi yndislegra en á Siglufirði. 

 

 

 

Lítið snjóflóð við Siglufjörð

Ríkið standi við sitt!

Það er auðvelt að gagnrýna RÚV fyrir niðurskurð, en þingmenn ættu að líta í egin barm.  Það var ekki fyrr búið að ákveða nefskatt fyrir RÚV þegar ákveðið var að nota hluta af nefskattinum í eitthvað allt annað en Ríkisútvarpið.

Það myndi ég kalla ólöglega skattheimtu. Peningurinn er rukkaður inn í ákveðnum tilgangi, en að hluta notaður í annað.  RÚV veitir ekkert af sínu.

Þjónustusamningur við RÚV til skoðunar

Ekki í samræmi við hefð

Mannanafnanefnd segir það ekki í samræmi við ritreglur íslenskra nafna að skíra barn Liljurós.  Þetta er ekki rétt, og dæmin til vitnis um það mörg.  Nefni hér nokkur:  Geirjón, Jóngeir, Annadís, Annamaría, Geirfinnur.  Ef lengra er skoðað til fortíðar, má segja að sterk hefð sé fyrir því að tengja tvö sjálfstæð nöfn saman í eitt. Flest nöfn sem byrja á "Þór"  eru t.d. samsett úr tveimur sjálfstæðum nöfnum, þótt ó-ið hafi sumsstaðar breyst í o.  Þórbergur, Þorgils, Þórgrímur o.s.frv....

 

Svo vona ég að Liljurós, (þ.e. með u-i, ekki Liljarós), verði leyft sem karlmannsnafn.  Annað væri kjánalegt.

Besti ekki í lagi en Hinrikka samþykkt

Bergmann Bergmann Bergmann

Hvers vegna má Bót ekki vera millinafn?  Það eru mörg dæmi um það í íslenskum mannanöfnum að sama nafnið geti verið eiginnafn, millinafn og eftirnafn.  Það vantar svo oft lógík í þessa úrskurði mannanafnanefndar. 

Nafnið Bergmann er til dæmis til sem eiginnafn, millinafn og eftirnafn.  Þannig væri tæknilega hægt að heita Bergmann Bergmann Bergmann. 

 Hér kemur glefsa úr gömlum pistli sem ég skrifaði um hlutverk mannanafnanefndar

 

Ég er ekki frá því að það ætti að breyta hlutverki mannanafnanefndar. Í stað þess að vera úrskurðarvald um hvað fólk "má" heita, ætti nefndin að vera til ráðgjafar um val á nöfnum - ekki bara á fólk, heldur líka - og kannski ekki síður, á fyrirtæki. Mér sýnist ekki veita af í þeirri grein. Enn bendi ég þó á nafn Betrunarhússins sem eins besta nafns á íslensku fyrirtæki. Betrunarhúsið er líkamsræktarstöð - nafnið svo fullkomlega við hæfi, og með sterk tengsl við sögu og hefð. Hvaða snillingur átti hugmyndina að þessari nafngift?

Nöfn fólks hafa svo miklu tilfinningalegra gildi fyrir þá sem gefa það og þá sem bera það en nöfn fyrirtækja - og ástæðurnar fyrir sérkennilegum mannanöfnum geta verið margar. Allir eiga ættingja með skrýtin nöfn, eða bera þau jafnvel sjálfir. Ég hef verið að velta fyrir mér nafninu Satanía, sem fékk ekki náð fyrir augum mannanafnanefndar. Mannanafnanefnd styðst við fimm atriði í úrskurði um nöfn.

1. Þau þurfa að geta tekið íslenskri eignarfallsendingu eða hafa unnið sér hefð í íslensku máli.
2. Þau mega ekki brjóta í bág við íslenskt málkerfi.
3. Þau skulu rituð í samræmi við íslenskar ritvenjur nema hefð sé fyrir öðrum rithætti þess.
4. Þau mega ekki vera þannig að þau geti orðið þeim sem bera þau til ama.
5. Stúlku má aðeins gefa kvenmannsnafn og dreng aðeins karlmannsnafn.

Þessar kröfur ætti nafnið Satanía allar að standast, en mig grunar - án þess að muna fyrir víst, að nafninu hafi verið hafnað á forsendu fjórða liðarins: að talið hafi verið að nafnið gæti orðið barninu sem átti að bera það, til ama. Ég er sannfærð um, að með því að gefa opinberri nefnd vald til að úrskurða um nöfn á þeim grunni hvað gæti hugsanlega valdið einhverjum ama, séu grundvallarmannréttindi brotin. Hvernig í ósköpunum á þetta fólk að vera þess umkomið að meta slíka hluti. Fjöldi fólks ber nöfn sem vísast er að einhverjum þætti ami af að bera. Hrappur og Ljótur eru prýðileg nöfn, en hafa neikvæða merkingu í hugum margra, jafnvel þótt ljótur geti líka þýtt bjartur. Yrði karlmannsnafninu Heiðinn hafnað, þótt Kristinn sé leyft? Ekki er víst að aðstandendur Sataníu séu kristnir. Varla er það kvenmyndin af Satan sem vefst fyrir nefndinni, þegar Erlar, Liljar, Annar og Fjólar eru allt gjaldgeng karlmannsnöfn.

Oftar en ekki finnst manni mannanafnanefnd á hálum ís í úrskurði sínum um nöfn sem engin ástæða ætti að vera til að hafna af málfræðilegum ástæðum eða á grundvelli íslensks ritháttar. Nýtt dæmi er Engifer. Hvað er það öðru vísi en Kristófer? Er það kryddjurtin sem fer fyrir brjóstið á mannanafnanefnd? Þarf jurtin að vera falleg, eins og sóley, til að megi nota hana sem mannsnafn? Varla snýst það um hvort plantan er æt, því bæði Hvönn og Fífill eru leyfileg mannanöfn.

Starfræksla mannanafnanefndar í núverandi mynd er á villigötum og reglur þær sem farið er eftir gætu vel stangast á við mannréttindaákvæði stjórnarskrár. Það yrði farsælla ef hún fengi það hlutverk að aðstoða fólk og fyrirtæki, gefa ráð, og sýna frumkvæði og hugmyndaauðgi í nýnefnum í stað þess að úrskurða um nöfn á afar hæpnum grunni.

 

Bót og Kelly hafnað sem millinöfnum

Léttir

....  að sjá að InDefence var hvort eð er ekkert fyrir konur.  Hefði ekki þurft að vera að spá í þetta.

4 stjórnarþingmenn skrifuðu undir

Má ekki

Hilluverðið er alltaf það sem gildir.  Það er varinn réttur neytandans.

Munur á hilluverði og kassaverði í janúar

Undarlegt

Kom þá einhvern tíma til greina að manneskja sem er á kafi í pólitísku starfi sæti í Landsdómi?  Það hlýtur að hafa átt sér aðdraganda að Unnur Brá settist á þing.

 

Nýr varamaður í Landsdómi kjörinn

Yndið mitt

Hafragrautur einasta yndið mitt er

hæ lýsi, lýsi

hæ lýsi, lýsi

rúgbrauð og smér

 

...... þetta sungum við nú á Barónsborg í den.

Biðröð út úr dyrum eftir graut

Þetta er fréttnæmt:

1. Að einhverjir skuli hafa áhuga á að kaupa stórfyrirtæki á Íslandi.

2. Að eigendurnir skuli ekki vilja selja.

 

Og mikið rosalega er það hvimleitt hvað þið besservisserar teljið ykkur endalaust þess umkomna að dæma um það hvað er frétt og hvað er ekki frétt.  Hvers lags lífi lifið þið sem hafið ekkert annað að gera en að nöldra og tuða um það sem þið augljóslega hafið ekkert vit á.  

 Getið þið ekki lagt kapal, prjónað, glápt á sjónvarpið, eða bara farið í bað?

 

 

Fjárfestar áhugasamir um verslanir Nóatúns